بازیگر برگزیده جشنواره تئاتر فجر:
آگاهی مخاطب امروز تئاتر نسبت به گذشته بیشتر است
حکمت شیردل، بازیگر نمایش «آداب شکار روباه» با بیان اینکه متن این اثر در غربی‌ترین نقطه شمال ایران شکل گرفت و در شرقی‌ترین نقطه شمال کشور اجرا شد، آگاهی مخاطبان تئاتر را نسبت به سال‌های گذشته بیشتر می‌داند.
به گزارش ایران‌تئاتر، حکمت شیردل، بازیگر نمایش «آداب شکار روباه» با کارگردانی محمد شاکری از بجنورد، تنها اثر استانی در بخش مرور و برنده تندیس چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر درباره بازی در این نمایش توضیح داد.
شیردل با بیان اینکه این نمایش حاصل همکاری هنرمندان استان‌های مختلف است، بیان کرد: «آداب شکار روباه» به نویسندگی ابراهیم عاد‌ل‌نیا از شمال غربی‌ترین نقطه ایران (اردبیل) در شمال شرقی‌ترین نقطه ایران (بجنورد) تمرین و اجرا شد و حاصل این همکاری در جشنواره چهل‌وسوم تئاتر فجر روی صحنه رفت.»
او ادامه داد: «من در این نمایش در نقش خداداد به عنوان یکی از نوکران آغا محمدخان قاجار روی صحنه رفتم. او و یکی دیگر از دوستانش برای بیرون آمدن از بار ظلم این شاه قاجار، قصد کشتن او را می‌کنند اما داستان به شکل دیگری جلو می‌رود.»
این هنرمند افزود: «گروه تئاتر صفر بجنورد به کارگردانی محمد شاکری در کنار بازیگران و یاریگران این گروه همگی دست به دست هم دادند تا در اوج کمبود امکانات و بدون حمایت، نمایشی در سطح استاندارد و قابل قبول را از دید منتقدان و داوران و مهم‌تر از همه مردم تولید کنند. خوشبختانه این اثر در چهار بخش کارگردانی، نویسندگی، موسیقی و بازیگری مرد کاندید دریافت جایزه شد.»
بازیگر نمایش «آداب شکار روباه» گفت: «آگاهی مخاطب تئاتر نسبت به سال‌های گذشته بسیار بالاتر رفته و می‌توان گفت که مخاطب تئاتر مخاطب خاص، آگاه و متخصص شده برای همین نمی‌شود کاری بدون تمرین و به اصلاح آب‌بندی شده و سطحی روی صحنه برد.»
او با بیان اینکه برای باور پذیری اجرای یک نقش در نمایش با توجه به مولفه آگاهی و تخصص مخاطب امروز تئاتر، می‌بایست نقش را به معنای واقعی زندگی کرد، توضیح داد: «زندگی کردن در نقش به این معنا است که بازیگر، اغراق و زیاده‌روی در بروز احساسات را از بازی خود حذف کند تا مردم و مخاطبان او را در آن نقش بپذیرند. حال شما تجسم کنید که نقشی را بازی می‌کنید که بارها و بارها در نمایش‌ها و حتی آثار سینمایی دیگر اجرا شده و حضور شما به راحتی در مقام مقایسه با آثار پیشین قرار می‌گیرد، در این شرایط تا زمانی که کاراکتر و شخصیت نمایشی در بازیگر حل نشده و جزئی از شخصیت او نباشد، به سختی می‌توان اجرایی باورپذیر برای مخاطبان داشت.»
این هنرمند با اشاره به لزوم توجه و حمایت از تئاتر استان‌ها بیان کرد: «سیاست‌گذاران نمایش در کشور باید این را بپذیرند که قلب تپنده تئاتر کشور شهرستان‌ها هستند و این شریان مهم و خون‌ر‌سان مادامی که حمایت نشود، تئاتر پایتخت نیز غنی نخواهد شد. شما در تمامی جشنواره‌ها نه تنها جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر رنگ شهرستان‌ها را پر رنگ‌تر و تاثیرگذارتر می‌بینید. ضمن اینکه درصد قابل توجهی از هنرمندان به اصطلاح پایتخت‌نشین که به نام تهران در گروه‌های پایتخت اجرا می‌روند؛ شهرستانی هستند و متاسفانه به واسطه موضوع مهم عدم حمایت به تهران مهاجرت کردند.»
او در پایان سخنانش گفت: «من در هنگام گرفتن پنام زرین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تنها چیزی که از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد خواستم این بود که استان‌ها هم سهمی از اجرا در صحنه‌های تهران داشته باشند. سال‌ها فارغ‌التحصیلان هنر نمایش از شهرهای مختلف ایران جهت ادامه حیات زندگی تئاتری‌شان مجبور به مهاجرت به تهران می‌شوند، درحالیکه با برنامه‌ریزی در تقویم اجراهای پایتخت اگر جایی برای شهرستان‌ها و نمایش‌های منتخب شهرستان‌ها، جهت اجرای عموم در تئاترشهر و دیگر سالن‌های پایتخت درنظر گرفته شود؛ این مهم رفع خواهد شد و سالن‌های تئاتر پایتخت، ویترینی از بهترین‌های تئاتر کشور خواهند شد.»
گفت‌وگو: نگار امیری
